"Πολλά βαρύ" το μενού των αυτοδιοικητικών εκλογών. Κάτι τα συσσωρευμένα τοπικά προβλήματα, απότοκα της σοβούσας κρίσης, κάτι οι...εγγυμονούσες, συνήθως, ενδοπαραταξιακές έριδες, κάτι η πενταετής θητεία των νέων αρχών, άνοιξε η βεντάλια των συμμετοχών. Πλέον, ο καθένας μας έχει 2-3 τουλάχιστον φίλους ή συγγενείς υποψήφιους σε διαφορετικές παρατάξεις. Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι κλονίζονται σε πολλές περιπτώσεις οι σχέσεις, όταν δοκιμάζονται σε τέτοιους φορτισμένους στίβους. Και στο τέλος, κουτσουρεύεται ο "συγκλονισμός" της συμμετοχής και γίνεται "κλονισμός" της σχέσης. Δυσάρεστα, ανόητα, ανεξήγητα...πάντως, συμβαίνουν.
Η μεγάλη δοκιμασία, ως εκ τούτου, είναι για τους ψηφοφόρους κι όχι για τους υποψηφίους...