A΄ έπαινος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό "Ελικών" Βοιωτίας.
Το βραβευθέν:

Ονειρεύτηκα


Κι εγώ ονειρεύτηκα έναν κόσμο
Χωρίς ανάγκη για απαντήσεις, ακάνθους και μαστίγια
Έναν κόσμο λυτρωμένο από την αρχή
σαν εγχειρίδιο μικρό, ευσύνοπτο, χρηστικό
καμωμένο από φθηνή περγαμηνή
∞
Τ΄ αργύρια όμως ήδη δοσμένα
Οι κριτές μες τη βαρύθυμη βιασύνη τους
Τα όργανα μετρημένα, κρεμασμένα στη σειρά
Ο δικός μας Γολγοθάς έτοιμος από καιρό
(τα βάτα είχαν κουρευτεί, έχασκαν οι οπές στο χώμα)
∞
Κι εγώ δεν είχα επιλογή
χρόνος δε μου χαρίστηκε
Έπρεπε αμέσως ν’ ανταλλάξω
όλες τις προδοσίες
Με μία και μόνο Σταύρωση…