Για τον αμετάκλητα ξενιτεμένο χρόνο...

Τικ τακ
Τίποτα
Ενας δείκτης ταξιδεύει
Σε λευκό τοπίο
Ασφαλής διέλευση
Κανονική
Οριοθετημένα
Τίποτα

Όμως
Τι ανεπανόρθωτη ζημιά!

Ενα επικαιρικό ποίημα , τελευταίας " σοδείας":

Είναι καιρός τώρα
Που ο επάρατος στόχος
Μ' έφερε ως εδώ
Σ' αυτό το άσυλο της άρνησης
Να τρέφομαι στάλα στάλα
Προσδωκ´ομενα αποτελέσματα

Σε μια νοσηλεία που δεν τελειώνει
Μα ούτε κι άρχισε ακριβώς

Κι εγώ κάθομαι και προς μένω
Δεν έχω άλλη επιλογή
Μόνο που και που
" τι θα μου κάνετε;" Τους λέω
Κι αυτοί μου δείχνουν
Μακροσκελή διαγράμματα

Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι
Ολες τις διακυμάνσεις
Του μάταιου

Ενας μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει στις λεγόμενες ¨ποιητικές βραδιές¨, κι αυτός είναι η κακή απαγγελία. Ειδικά στην περίπτωση της ¨μηνυματικής¨ ποίησης, φαίνεται ότι η κακή απαγγελία κάνει διπλή ζημιά! Η απαγγελία δεν είναι αγγελία, είναι ¨μετάδοση¨ . Οφείλει να είναι αργή, για να είναι ¨μεταδοτικη¨, δεν είναι διεκπεραιωτική. Η ¨άυρα¨ του ποιήματος δεν πρέπει να λογίζεται ως δυνατός σίφουνας , που φυσάει και παίρνει  αμπάριζα λέξεις, νοήματα, αισθήσεις. Επιπλέον, η άρθρωση είναι εκ των ων ουκ άνευ . Δε μπορώ να φανταστώ απαγγελία που ακολουθεί  το ποίημα τρεκλίζοντας, όπως ο μεθυσμένος τη σκιά του!
Είχα μια κακή εμπειρία απαγγελίας χθες το βράδυ. Δυστυχώς , το ¨θύμα ¨  ήταν ο Καβάφης.

Ο Αισχύλος, εκτός από τα 7 σωζώμενα έργα του, έγραψε, επίσης, και τα:
Αιγύπτιοι, Πρωτεύς, Αμυμώνη, Δαναίδες, Αιτναίες, Ισθμιασταί, Προμπεύς, Σφίγγα, Λάιος, Οιδίπους, Γλαύκος Ποτνιεύς, Φινέας, Μυρμιδόνες, Νηρηίδες, Έκτορος λύτρα, Φρύγες, Προμηθεύς λυόμενος, Προμηθεύς πυρφόρος, Αργώ, Λήμνιοι, Υψιπύλη, Καβείροι, Όπλων κρίσις, Θρήσσαι, Σαλαμίνιαι, Ψυχαγωγοί, Πηνελόπη, Οστολόγοι, Κίρκη, Μελανίππη η σοφή, Ηθωνού, Τοξότιδες, Ελευσίνιοι και άλλα...
Πόσο πιο ολοκληρωμένη θα ήταν η γνώση μας για τις ιδέες, τις αντιλήψεις, την αίσθηση που είχαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για τα πράγματα, αν είχαν σωθεί αυτά τα έργα!

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ο Ευριπίδης δεν έγραψε μόνο 18 τραγωδίες, αλλά πολύ περισσότερες. Εκτός από τις  γνωστές, λοιπόν, έγραψε και τις:
Δίκτυς, Θερισταί, Ρήσος, Σίσυφος, Αλέξανδρος, Φόνισσες, Παλαμήδης, Αλκμέων στη Ψωφίδα(!), Αίολος, Κρήτες, Χρύσιππος, Πηλέας, Φοίνικας, Μελέαγρος, Σκύριοι, Θησέας, Θυέστης, Αντιόπη, Κρεσφόντης, Μελανίππη η σοφή, Μελανίππη η Δεσμώτις και άλλες...

H κρίση έχει και τα καλά της. Η συνοδός οικονομική δυσπραγία θέτει σε επ΄αόριστον αναστολή δεκάδες ή εκατοντάδες ανούσιες λογοτεχνικές εκδόσεις. Χθες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω το αφιέρωμα σε κάποιον ποιητή. Διαβάστηκαν εκτεταμένα αποσπάσματα από τις πέντε(!) δημοσιευμένες ποιητικές του συλλογές. Με δυσκολία συγκράτησα την ορμή του Μορφέα, ακούγοντας επί μακρόν όλες τις κλίσεις του χορτολιβαδικού έρωτα, ομού μετά των ζουζουνίων του. Μισή συλλογή, κι αυτή κατόπιν βασανιστικής περίσκεψης, αρκούσε να εκδοθεί. Ο τιμώμενος δήλωσε ότι έχει έτοιμες άλλες τρεις(!!!) συλλογές, αλλά, φευ!,του λείπουν τα ευρώπουλα.
Ευτυχώς!

Σήμερα έχει βροχή και κρύο. Στο νησί είναι κατάρα τούτο το δίδυμο τούτη την εποχή, για τους περισσότερους. Εδώ είναι μια από τις πολλές ασυγχρόνιστες κι ασυντόνιστες μέρες, που εύχεσαι να είσαι αλλού. Μήπως, όμως, είναι μια απ΄αυτές τις μέρες που σε δοκιμάζουν; που σου βάζουν εμπόδια που πρέπει να υπερβείς; μήπως είναι μια απ΄αυτές τις μέρες που δοκιμάζουν τις δυνάμεις σου; τις αντοχές και την ανεκτικότητά σου;
Τι άλλο από εξοικείωση και προσαρμογή είναι το δυσυπόστατο δίλλημα που σου θέτει η ευτυχία;
Το έλυσες; έχεις κάνει καλή συμφωνία με το τώρα και έως το... επέκεινα...