Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Το ζήτημα δεν είναι τι βλέπουμε στη μαχαιριά ενός δεκατετράχρονου, αλλά τι περιμένουμε να δούμε στις δεκατέσσερις βλακώδεις ερμηνείες μιας μαχαιριάς.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

A΄ έπαινος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό "Ελικών" Βοιωτίας.
Το βραβευθέν:

Ονειρεύτηκα


Κι εγώ ονειρεύτηκα έναν κόσμο
Χωρίς ανάγκη για απαντήσεις, ακάνθους και μαστίγια
Έναν κόσμο λυτρωμένο από την αρχή
σαν εγχειρίδιο μικρό, ευσύνοπτο, χρηστικό
καμωμένο από φθηνή περγαμηνή

Τ΄ αργύρια όμως ήδη δοσμένα
Οι κριτές μες τη βαρύθυμη βιασύνη τους
Τα όργανα μετρημένα, κρεμασμένα στη σειρά
Ο δικός μας Γολγοθάς έτοιμος από καιρό
(τα βάτα είχαν κουρευτεί, έχασκαν οι οπές στο χώμα)

Κι εγώ δεν είχα επιλογή
χρόνος δε μου χαρίστηκε
Έπρεπε αμέσως ν’ ανταλλάξω
όλες τις προδοσίες
Με μία και μόνο Σταύρωση…

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Στο καφενείο

Το ξέρεις πως μεγάλωσες
Γιατί οι ιστορίες σου ζούνε πια στην ίδια γειτονιά
Με αυτές του γέροντα στο διπλανό τραπέζι
Ακόμη κι ο τρόπος σου να πίνεις τον καφέ
Έγινε συνομίληκος του δικού του
Τα χαρμάνια αγοράζουν απ´ την ίδια ευωχία
Στο βλέμμα του το νοτισμένο
Που λουφάζει τρέχοντας να φτάσει τον γλάρο
Λουφάζει κι η δική σου αντάρα να πετάξεις

Το μέλλον σου φουρτούνιασε καημένε...

Κι εσύ νόμισες πως ανοίχτηκες
Σε μπουνάτσα ανέμελης ενηλικίωσης...

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Ούτε για εσωτερική κατανάλωση δε φτουρούν πλέον αυτές οι συναντήσεις. Είναι άνευ σημασίας κι αντικρύσματος. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιβαρύνουν με το κόστος τους έτι περαιτέρω τις τσέπες των Ελλήνων πολιτών. Κι ο πλέον αφελής Έλλην καταλαβαίνει πλέον ότι τον δουλεύουν ασύστολα.
Οπλιστείτε με δύναμη και κουράγιο, πατριώτες, εκεί στο μέλλον που πάμε έχει βαρύ χειμώνα....
«Το μέλλον της Ευρώπης δεν είναι υπόθεση των τεχνοκρατών» τονίζει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με ανάρτησή του στο Twitter, σημειώνοντας την…

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

α νέα φορομπηχτικά μέτρα είναι σαν τους αριθμούς των προσφύγων: εκπλήσσουν πάντοτε ακόμη και τους πιο ευφυείς τρόπους να τα πολλαπλασιάσεις.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Λασποβροχή
κι αυτό το λίγο λίγο της λάσπης
που βρέχει ακατάπαυστα τούτη την ώρα
μια νέα συναρπαστική εκδοχή
μια πρόγευση θα έλεγες
μιας άλλης
άγνωστης ταφής…

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Ελπίζω με όλα αυτά που γίνονται να μην αναγκαστούμε σε λίγο καιρό να κλείσουμε την καθημερινότητά μας στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, άντε και λίγο πιο έξω, στα όρια μιας αυλής.
Θ' αρχίσει η γνωστή γκρίνια για...την αλλαγή των κουρτινών, των χρωμάτων στους τοίχους, των καλυμμάτων στους καναπέδες, κ.λπ
Χειρότερη μορφή τρομοκρατίας δεν υπάρχει!