Η ζωή μας έγινε μηχανική
δε λέμε πια πως θα ζήσουμε
αλλά με τι εργαλεία θα πορευτούμε

θα πάμε και φέτος διακοπές
σε κάποια γνώριμα ευήλια ειωθότα
σα ξεφτισμένοι ιθαγενείς θα ιχνηλατούμε πιλαλώντας (!)
σε διακορευμένες νήσους
θα χαριτολογούμε αδιαλείπτως
με τα γιγαντιαία γυναικεία ονόματά τους
θα τριβόμαστε δαιμονισμένα
μες τους βαθύσκιωτους, αφίλητους κόλπους τους
θα ψηνόμαστε πάνω στη χόβολη
μιας αναστενάρισσας ραστώνης
κάτω από Ήλιους ασυγκράτητους
ασυγκράτητους καιρούς...
θα γερνάμε
ανεπαισθήτως θα γερνάμε...

και λίγο πριν το ύστατο χάδι
πριν το μεγάλο βύθισμα του νου

θα ρίχνουμε λευκή πετσέτα...

Προσθήκη λεζάντας