Η μνήμη

Κάποτε η μνήμη
πάσχει από βαριάς μορφής ανεπάρκεια
Γι αυτό κοντοστέκεται ολοένα 
σε κάτι μισοχτισμένα ή μισογκρεμισμένα ημερολόγια
Στέκεται αμήχανη, αφουγκράζεται, πασχίζει με βαριές ανάσες 
μέσ´ από τους κίτρινους λεκέδες να βρει γραμμές θεμελιώσεων
Μεσ´ από τις μουτζούρες, τα σβησίματα, τις παύσεις
να βρει το έλλογο καλούπι κάποιας αίσθησης

Πριν φύγεις οριστικά, άφησε ανέγγιχτα τα κείμενα
Μην τα προδώσεις με το πρώτο σάλπισμα του επόμενου
Η μνήμη, έστω με λειψές δυνάμεις, ξέπνοη, τεμαχισμένη
θα δείξει αμέσως τις γραμμές μιας θεμελίωσης
κάτω απ´ το δάκρυ, κάτω απ´ την οδύνη, πίσω από την απώλεια
θα βρει χιλιάδες τρόπους κάτω από τα σβησίματα
Την καταχνιά του λόγου

Γιατί στ´ αλήθεια
Μες από τα έλκη των κειμένων 
Ρέει το πιο αληθινό μελάνι...