Κυριακή 30 Μαρτίου 2014
Και τα κείμενα υποφέρουν...
Νέα τάξη τραυμάτων: " κλείνει τα 11 και πάει στα 12 ". Τι πάει να πει ...: " κλείνει τα 11 και πάει στα 12 ". Τι πάει να πει " κλείνει ;" Τι είναι τα χρόνια για να τα " κλείσεις "; Παρ...
" κλείνει τα 11 και πάει στα 12 ". Τι πάει να πει " κλείνει ;" Τι είναι τα χρόνια για να τα " κλείσεις "; Παράθυρα, ντουλάπια ή συρτάρια;
Πόσο "αλμυρή" είναι η γεύση της γλώσσας, όταν κάνεις υπερβολική κι ανορθόδοξη χρήση της μεταφορικότητας!
Φερόμαστε στις λέξεις με τόσο βάναυσο τρόπο, ώστε τις παραμορφώνουμε και μετά, σα να μην έφτανε αυτό, δυσκολευόμαστε ν´ αναγνωρίσουμε το προϊόν της παραμόρφωσης.
Οι λέξεις ασφυκτιούν και υποφέρουν πολλές φορές μέσα σε ανοίκεια νοηματικά περιβάλλοντα, κι αυτό είναι χρήσιμο να το γνωρίζουμε.
Η ακριβολογία δεν είναι ψυχαναγκασμός, είναι αδήριτη ανάγκη, για να προαχθεί το κατάλληλο επικοινωνιακό αποτέλεσμα.
Ας προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο.
" έζησε τον 11ο και πάει να ζήσει τον 12ο χρόνο " είναι το σωστό στην περίπτωση.
Έτσι οι λέξεις απολαμβάνουν όλη τη γλύκα του νοήματος, αισθάνονται οντότητες που δρουν μέσα στο κείμενο, δεν περιφέρονται ασκόπως, ανασαίνουν!
Πόσο "αλμυρή" είναι η γεύση της γλώσσας, όταν κάνεις υπερβολική κι ανορθόδοξη χρήση της μεταφορικότητας!
Φερόμαστε στις λέξεις με τόσο βάναυσο τρόπο, ώστε τις παραμορφώνουμε και μετά, σα να μην έφτανε αυτό, δυσκολευόμαστε ν´ αναγνωρίσουμε το προϊόν της παραμόρφωσης.
Οι λέξεις ασφυκτιούν και υποφέρουν πολλές φορές μέσα σε ανοίκεια νοηματικά περιβάλλοντα, κι αυτό είναι χρήσιμο να το γνωρίζουμε.
Η ακριβολογία δεν είναι ψυχαναγκασμός, είναι αδήριτη ανάγκη, για να προαχθεί το κατάλληλο επικοινωνιακό αποτέλεσμα.
Ας προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο.
" έζησε τον 11ο και πάει να ζήσει τον 12ο χρόνο " είναι το σωστό στην περίπτωση.
Έτσι οι λέξεις απολαμβάνουν όλη τη γλύκα του νοήματος, αισθάνονται οντότητες που δρουν μέσα στο κείμενο, δεν περιφέρονται ασκόπως, ανασαίνουν!
Δε χρειαζόταν καμία διαμαρτυρία, καμία προβοκάτσια από τα γνωστά θερμόαιμα μορφώματα, που προσπαθούν να λύσουν τα υπαρξιακά τους, συγκρουόμενα με την κοινή μνήμη και το συλλογικό βίωμα. Πολύ καλή δουλειά έκανε η αναιμική ανταπόκριση των σχολείων στην πρόσκληση για εκπόνηση εργασιών των μαθητών σχετικών με το ολοκαύτωμα, η αδύναμη παρουσία των τοπικών αρχών και φορέων στις εκδηλώσεις μνήμης και η χλιαρή ανταπόκριση των τοπικών μέσων ενημέρωσης στο τόσο σημαντικό για την πόλη γεγονός. Οι εκδηλώσεις μνήμης για τα 70 χρόνια από το ολοκαύτωμα στα Γιάννινα δεν ήταν μια ευκαιρία που χάθηκε, γιατί το μύνημα δεν ελήφθη...
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)