Για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

                                                                     Ποίηση είναι

Η ποίηση είναι η καλύτερη θέση
Απ΄ όπου μπορεί να κλάψει κανείς
Για φιλήματα που δε βρήκανε στόματα
Για ματιές που δε βρήκανε κόγχες
( μα βρήκαν πλήθος τυφλά χτυπήματα )
Για λόγια πάθους που βρήκαν οδούς
Μα δε βρήκαν φιλόξενα στήθη να κουρνιάσουν
Για χειρονομίες που δε βρήκανε σώματα
Μα βρήκαν άλλες επώδυνες ψαύσεις
Η ποίηση είναι η καλύτερη θέση
Απ´ όπου αρχίζει κανείς
Να μετράει απώλειες...

Γιώργος Κουλιανός

Είναι πασιφανές πλέον ότι τα Ευρωπαϊκά σύνορα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, δε βρίσκονται στο Αιγαίο, ούτε στη βόρεια συνοριογραμμή μας. Βρίσκονται αρκετά ψηλότερα.
Κράτος-παρίας της ένωσης είμαστε, και καμωνόμαστε ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Μόνο που δεν έχω καταλάβει ποιος ο λόγος-εκτός απ΄ αυτόν που εξυπηρετεί τις κυβερνητικές προπαγάνδες-να βαυκαλιζόμαστε όλοι εμείς με ανεδαφικές κι αστείες απόψεις περί "κοινών αντιλήψεων", "ενιαίων γραμμών", "ταυτοσημίας πολιτικών".
Οι πολιτικές είναι δύο, μια η δική μας και μια η δική τους, κι αυτές θα είναι ξένες μεταξύ τους.

Η Τουρκία μπορεί να θέτει όρους όπως τη σύνδεση του προσφυγικού με το ξεπάγωμα των διαπραγματεύσεων για ένταξή της στην κοινότητα ή κατάργηση της βίζας για τους τούρκους πολίτες, η Ελλάδα όμως δεν επιτρέπεται να συνδέει το προσφυγικό με τη διαδικασία αξιολόγησης. Αναλογιστείτε ότι η Τουρκία δεν είναι καν συνδεδεμένο μέλος στην ένωση!
Τέτοιο πάτο, το Status της χώρας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, δεν έχει ματαδεί.

Στις πιο θλιβερές "παράπλευρες απώλειες" του προσφυγικού ζητήματος εγώ έχω να προσθέσω κι αυτή την απολεσθείσα άποψη ότι στη χώρα μας οι πρόσφυγες έχουν ένα κάποιο μέλλον...
Τραγικό.

"...την κατάσταση και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Αυστρία...".
Ένας κόσμος που πάει κι ένας που έρχεται.
Άραγε, "ενοποίηση" σε τι άλλο εκτός από ενοποίηση σε "καταστάσεις και προκλήσεις" θα γίνει;

Είμαι πεπεισμένος ότι το πρόβλημα αυτής της χώρας δεν είναι ότι δεν έχουμε σοβαρή κυβέρνηση αλλά ότι όλοι οι άλλοι προσπαθούν να καταδείξουν με ποικίλους τρόπους, θεμιτούς, αθέμιτους και απαράδεκτα αθέμιτους, ότι δεν έχουμε σοβαρή κυβέρνηση.
Κι αυτό είναι πιο σύνθετο...

Άσχετο και ίσως γραφικό, πλέον: Η Σερβία - χώρα που συντάσσεται με το επαίσχυντο κι ανθελληνικό κλαμπ των 9 - δεν είναι η χώρα, την οποία κάποτε είχαμε - μόνοι εμείς - υποστηρίξει πολιτικά και ανθρωπιστικά, σε πολύ δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας της;