Να έρχεσαι…
Να έρχεσαι
Απ΄ όποιο πέλαγος εσύ διαλέγεις
Δεν έχει σημασία καμιά για μένα
Εγώ θέλω να πιάνεις γιαλό, να σιμώνεις
Να ρίχνεις και να δένεις πάνω στις δέστρες μου
Με τις ασύγκριτες ηδονικές θηλιές σου
Να γέρνεις ήρεμα όταν η απαντοχή άμπωτη έχει
Κι όταν δεν έχει πάλι να γέρνεις γλυκά…
Να έρχεσαι
Χωρίς πριν, χωρίς μετά, χωρίς πρόνοιες
Ν΄ ανταμώνουμε στο εύξεινο του κόλπου σου
Να ματώνουμε τη σάρκα πάνω στ΄ απόκρημνα πάθη μας
Ν΄ αφρίζουμε σα λυσσασμένα κύματα
Κι η αλισάχνη των πόθων μας να καταλύει τα μέλη
Ναι,
έτσι ν΄ ανταμώνουμε
Και να ναι αυτό το αντάμωμα
Στερνή, ανταριασμένη ώρα.
Χωρίς πριν, χωρίς μετά, χωρίς πρόνοιες
Ν΄ ανταμώνουμε στο εύξεινο του κόλπου σου
Να ματώνουμε τη σάρκα πάνω στ΄ απόκρημνα πάθη μας
Ν΄ αφρίζουμε σα λυσσασμένα κύματα
Κι η αλισάχνη των πόθων μας να καταλύει τα μέλη
Ναι,
έτσι ν΄ ανταμώνουμε
Και να ναι αυτό το αντάμωμα
Στερνή, ανταριασμένη ώρα.