Κι επειδή ακούω διάφορες ανοησίες περί "απώλειας της Εθνικής κυριαρχίας", αναφορικά με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο προσφυγικό, σπεύδω να πω ότι απώλεια Εθνικής κυριαρχίας είναι αυτό που ζούμε τώρα, και που αδύνατούμε, με τα γνωστά και τα όποια υποσχόμενα μέσα, να διαχειριστούμε.
Η λογική λέει ότι έχεις ανύπαρκτη ή, στην καλύτερη, μειωμένη κυριαρχία πάνω σε ότι αδυνατείς να διαχειριστείς, διπλωματικά κι επιχειρησιακά.
Ένα ευφυές πολιτικό σύστημα απορροφά όλους τους κραδασμούς που προέρχονται από λύσεις που προωθούνται ή επιβάλλονται ερήμην του. Μένει να δούμε πόσο ευφυές είναι αυτό το σύστημα, και πως θα ελιχθεί.

Κι όπως είπε ένας άλλος δικός μας "παραμυθάς", ο ποιητής Τ. Λειβαδίτης, "η ποίηση είναι σα ν΄ ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό".
Αναζητείστε τις δικές σας φανταστικές "σκάλες". Ο Τριβιζάς τη βρήκε σ΄ ένα ασήμαντο πικροκέρασο.
Το ασήμαντο κι όχι το σημαντικό σώζει πολλές φορές, φτάνει να το πιστέψουμε.

"Όσκαρ παραμυθιού" στον Ευγένιο Τριβιζά που ξεπέρασε τη Disney - TopNews.gr - Ειδήσεις

Ο υπέροχος παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς έλαβε το "Όσκαρ παραμυθιού" για το ηλεκτρονικό βιβλίο «Little Emily», ξεπερνώντας ακόμα και τη Disney. Πιο…

Από Topnews.gr

Αν ήμουν πρωθυπουργός...τι γελάτε; εδώ που φτάσαμε μπορείς και να μη γίνεις αν το θέλεις...αν ήμουν πρωθυπουργός, λοιπόν, θα είχα συμφωνήσει με το Eurogroup σε κοινή ανακοίνωση προς τα μέσα και τους πολίτες να σφραγιστεί το κλείσιμο της αξιολόγησης, με το γνωστό κόστος, και ταυτόχρονα να ανακοινωθεί επισήμως η έναρξη συνομιλιών για τη ρύθμιση του χρέους.
Διότι εκείνο που δεν έχουμε καταλάβει είναι ότι οι όποιες μικροβελτιώσεις στα πακέτα εξουδετερώνονται συν τω χρόνω από τις κοστοβόρες καθυστερήσεις που απαίτησαν για να επιτευχθούν.
Πού μυαλό όμως για τέτοιες έλλογες ερμηνείες και υπερβάσεις.

Αφού και το κλείσιμο των δρόμων είναι ούτως ή άλλως παράνομο, ας στήσουν οι αγρότες πάγκους στα μπλόκα, πουλώντας τα προϊόντα τους στο 1/3 της τιμής των S.M, χωρίς αποδείξεις, αντί να τα χύνουν και να τα σκορπούν στους δρόμους.
Αυτή θα ήταν μια πράξη προσφοράς στο σύνολο, θα ήταν ένα χτύπημα "κάτω απ΄ τη μέση" στην κυβέρνηση, και μια πρόσκαιρη λύση αναπλήρωσης μέρους των χαμένων τους εισοδημάτων.
Πόση απόσταση απ΄ τα αυτονόητα.

Παρακολουθώντας όλες αυτές τις μέρες τα σχόλια και τους ύμνους για την ανθρωπιά και την αυταπάρνηση των νησιωτών του Αιγαίου, αναφορικά με το θέμα της αντιμετώπισης της προσφυγικής ροής προς τα νησιά, σκέφτομαι ότι ίσως κι ο Πολωνός ή ο Ούγγρος, αν βρίσκονταν στην ίδια γωνιά κι ανατιμετώπιζαν το ίδιο δράμα, με όλες τις συντεταγμένες τους, θα αντιδρούσαν ενδεχομένως με τον ίδιο ή αντίστοιχο τρόπο απέναντι στο πρόβλημα. Γιατί πιστεύω ότι πέρα κι ανεξάρτητα από ιδεολογίες, καταβολές, μόρφωση, ιστορία, παράδοση, αξιακά συστήματα, υπάρχει βαθιά στο ανθρώπινο γονιδίωμα ο σπόρος του "βοηθείν" και του "συντρέχειν".
Είναι η φύση του ανθρώπου, ηλίθιε! για να γίνω λίγο πιο...γραφικός.
Εξουδετερώνει αυτόν τον σπόρο μόνο η απόσταση από τα πράγματα.

Το ερώτημα δεν είναι αν ο Έλληνας ασχολείται με την ποίηση. Δευτερεύον, φρονώ. Το ερώτημα είναι αν θέλει ποίηση, που να μπορεί να τη βάλει στο τραπέζι ή να τη φορέσει ως πανωφόρι, ή αν θέλει ποίηση που θα τον στείλει να κάνει  τον γύρο του γνωστού ορατού του κόσμου, ασθμαίνοντας πνευματικά.
Αν κρίνω από την προσέλευση και τα σχόλια σε χθεσινή παρουσίαση μέτριας ποιήτριας, τείνω να καταλήξω στην πρώτη εκδοχή.

Να σταματήσει η κυβέρνηση να δηλώνει δημαγωγικώς ότι οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις την ενισχύουν διαπραγματευτικά. Η ιστορία και η λογική ερμηνεία αποδεικνύει ότι οι δανειστές δεν ενδιαφέρονται για την κοινωνική συνοχή και την πολιτική σταθερότητα σ΄ αυτή τη χώρα.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας και των παρελκόμενων τοκοχρεωλυσίων.