Αφού και το κλείσιμο των δρόμων είναι ούτως ή άλλως παράνομο, ας στήσουν οι αγρότες πάγκους στα μπλόκα, πουλώντας τα προϊόντα τους στο 1/3 της τιμής των S.M, χωρίς αποδείξεις, αντί να τα χύνουν και να τα σκορπούν στους δρόμους.
Αυτή θα ήταν μια πράξη προσφοράς στο σύνολο, θα ήταν ένα χτύπημα "κάτω απ΄ τη μέση" στην κυβέρνηση, και μια πρόσκαιρη λύση αναπλήρωσης μέρους των χαμένων τους εισοδημάτων.
Πόση απόσταση απ΄ τα αυτονόητα.

Παρακολουθώντας όλες αυτές τις μέρες τα σχόλια και τους ύμνους για την ανθρωπιά και την αυταπάρνηση των νησιωτών του Αιγαίου, αναφορικά με το θέμα της αντιμετώπισης της προσφυγικής ροής προς τα νησιά, σκέφτομαι ότι ίσως κι ο Πολωνός ή ο Ούγγρος, αν βρίσκονταν στην ίδια γωνιά κι ανατιμετώπιζαν το ίδιο δράμα, με όλες τις συντεταγμένες τους, θα αντιδρούσαν ενδεχομένως με τον ίδιο ή αντίστοιχο τρόπο απέναντι στο πρόβλημα. Γιατί πιστεύω ότι πέρα κι ανεξάρτητα από ιδεολογίες, καταβολές, μόρφωση, ιστορία, παράδοση, αξιακά συστήματα, υπάρχει βαθιά στο ανθρώπινο γονιδίωμα ο σπόρος του "βοηθείν" και του "συντρέχειν".
Είναι η φύση του ανθρώπου, ηλίθιε! για να γίνω λίγο πιο...γραφικός.
Εξουδετερώνει αυτόν τον σπόρο μόνο η απόσταση από τα πράγματα.

Το ερώτημα δεν είναι αν ο Έλληνας ασχολείται με την ποίηση. Δευτερεύον, φρονώ. Το ερώτημα είναι αν θέλει ποίηση, που να μπορεί να τη βάλει στο τραπέζι ή να τη φορέσει ως πανωφόρι, ή αν θέλει ποίηση που θα τον στείλει να κάνει  τον γύρο του γνωστού ορατού του κόσμου, ασθμαίνοντας πνευματικά.
Αν κρίνω από την προσέλευση και τα σχόλια σε χθεσινή παρουσίαση μέτριας ποιήτριας, τείνω να καταλήξω στην πρώτη εκδοχή.

Να σταματήσει η κυβέρνηση να δηλώνει δημαγωγικώς ότι οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις την ενισχύουν διαπραγματευτικά. Η ιστορία και η λογική ερμηνεία αποδεικνύει ότι οι δανειστές δεν ενδιαφέρονται για την κοινωνική συνοχή και την πολιτική σταθερότητα σ΄ αυτή τη χώρα.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας και των παρελκόμενων τοκοχρεωλυσίων.

Το πρωινό της 30ης Ιανουαρίου 1996 έκανα ρεπορτάζ για λογαριασμό ιδιωτικού ραδιοφώνου στην παραλιακή της Καλύμνου με θέμα τη σοβούσα κρίση.
Ακούγοντας τις γνώμες των απλών ανθρώπων, νιώθωντας τον παλμό της αποφασιστικότητάς τους, καταλάβαινες ότι ζεις σ΄ ένα Μεγάλο τόπο.
Αυτά για τον απλό κόσμο, τους Ακρίτες.
Έκτοτε, ζώντας από κοντά και αποτιμώντας τα γεγονότα, εκτιμώ ότι ήταν ευτύχημα που δεν πήγαμε σε σύρραξη. Δε γνωρίζω την προπαρασκευή και την ετοιμότητα της άλλης πλευ...
Δείτε περισσότερα

Μαρτυρία για τα Ίμια, 20 χρόνια μετά: Είδαμε την απόβαση των Τούρκων κομάντος

Το News247 παρουσιάζει κατά αποκλειστικότητα όσα έζησε και είδε βατραχάνθρωπος του Λιμενικού Σώματος το βράδυ της κορύφωσης της κρίσης…

news247.gr

Το ερώτημα: πόσο αίμα αληθινού Ευρωπαίου κυλάει στο σώμα της Σένγκεν φοβάμαι πως θα παραμείνει αναπάντητο για πολύ. Εκτός κι αν επαναχαράξουμε τα ανθρωπιστικά σύνορα αυτής της Ηπείρου και δημιουργήσουμε μικρά μικρά κρατίδια φυλετικής και πολιτισμικής καθαρότητας. Έτσι νιώθεται, αλλά έτσι δε μιλάμε για Ευρώπη, μιλάμε για χαλαρή ομοσπονδία φυλαρχιών.

Μένουμε Ευρώπη φεύγουμε από την Σένγκεν;

Δεν μας έφτανε το χρέος – θηλιά στο λαιμό μας, ετοιμάζονται και οι εταίροι να στήσουν φράχτη... πάνω μας

Από παιδίον κι από ... Ταμείον μαθαίνεις την αλήθεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τους λόγους του να θέλει το ΔΝΤ έξω από το πρόγραμμα. Είναι ενοχλητικές οι συστάσεις του. Ακούς εκεί να μειωθούν οι συντάξεις των ρετιρέ ΔΕΗτζήδων και συναφών -τζήδων! εκεί που είπαμε να τα βολέψουμε μια χαρά, τσε-κουρεύοντας τις συντάξεις των αμνών νεοσυνταξιούχων, φέρνοντας τον λογαριασμό στα ίσα, τσουπ! έρχεται ο ΔΝΤούς και μας αφαιρεί τον κύβο πελατειακής νοστιμιάς από τη σούπα.
Μωρέ ΔΝΤ και πάλι ΔΝΤ! μπορεί να τα κάνει μαντάρα με τις προβλέψεις, αλλά είναι η μόνη, εξ όσων γνωρίζω, φιλολαϊκή αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Ή ακούσε κανείς την "σαν έτοιμη από καιρό" πρόταση του Κυριάκου για το ασφαλιστικό;